سوالات متداول
ضعف مقاوم مصالح را می‌توان با اضافه کردن مصالح جدید و پر مقاومت‌تر (مانند فولاد و یا FRP) و یا افزایش ابعاد حل نمود. اما بهتر است قبل از ارایه هرگونه راهکار با متخصص مقاومسازی مشورت نمایید تا محدودیت‌ها و شرایط خاص پروژه شما در روش ترمیم لحاظ گردد.
صورت وجود دسترسی می‌توان میلگرد را کاشته و به ابعاد قبلی اضافه کنیم و یا از تکنیک‌های ژاکت فلزی و یا لایه FRP و یا سایر روش‌های مقاومسازی بهره برد. اما بهتر است قبل از ارایه هرگونه راهکار با متخصص مقاومسازی مشورت نمود.
در این صورت بهتر است که خیز مثبت ایجاد شده را از طریق فشار و جابجایی ازبین برده و سپس به تقویت عضو پرداخته شود. در هر صورت روش‌های افزایش سختی خمشی عضو می‌تواند در کاهش مقدار خیز موثر باشند.
لاغری ستون را که در اثر افزایش ارتفاع طبقه بوجود آمده است را می‌توان با افزایش محصور شدگی و همچنین افزایش سختی عضو جبران نمود. روش‌های افزایش بعد ستون همانند ژاکت بتنی و فلزی نیز در صورت نبود محدودیت‌های معماری می‌توانند راهگشا باشد.
همواره می‌توان با کاشت میلگرد و احداث دیوار جدید این ضعف جدی زمان اجرا را از بین ببریم، اما روش‌های جایگزین دیگری نیز در این زمینه وجود دارند. اما بهتر است قبل از ارایه هرگونه راهکار با متخصص مقاومسازی مشورت نمود.
ارایه پاسخ به این پرسش نیاز به در اختیار داشتن اطلاعات بیشتری نظیر نوع عضو بتنی و شدت کرمو شدگی است. می‌توانید با ارسال تصاویر پروژه به کارشناسان ما، رایگان مشاوره دریافت نمایید.
قبل از ارایه هرگونه راهکار باید تاثیر این تغییرات هندسی بر کل سازه بررسی گردد. این کار از طریق بروز رسانی مدل 3 بعدی سازه در نرم‌افزارهای تخصصی امکان پذیر است. پس از بررسی وضعیت موجود سازه می‌توان از تکنیک‌های مقاوم سازی نظیر ژاکت بتنی، فلزی و … استفاده نمود.
مساله استفاده از مصالح نامرغوب باید به صورت دقیق توسط متخصص مقاومسازی مورد بررسی قرارگیرد. ارایه راهکار می‌تواند طیف وسیعی از تخریب و یا ارایه راهکار تقویت را دربر بگیرد.
در این صورت باید تاثیر این تغییرات ارتفاعی و مساحتی بر کل سازه بررسی گردد. این کار از طریق بروز رسانی مدل 3 بعدی سازه در نرم‌افزارهای تخصصی امکان پذیر است. نکته بسیار مهم در این زمینه تغییرات بارهای لرزه‌ای وارده و همچنین مرده و زنده وارده بر سازه ناشی از این تغییرات است که باید حتما در فرایند تحلیل مورد توجه قرار بگیرد. پس از بررسی وضعیت موجود سازه و شناسایی نقاط ضعف آن می‌توان از روش‌های گوناگونی جهت مقاومسازی ساختمان استفاده نمود.
برای جلوگیری از وقوع چنین رویدادی بهتر است قبل از آغاز عملیات اجرایی، موارد طراحی را حداقل یکبار کنترل نماییم تا از هزینه‌های گزاف مقاومسازی در امان باشیم، اما در صورت وقوع چنین مواردی باید سازه توسط متخصص مقاومسازی بررسی دقیق گردد و متناسب به نقاط ضعف ایجاد شده راهکار مقاومسازی ارایه گردد.
در این موضوع تغییرات بارگذاری (به ویژه تغییرات اهمیت سازه و همچنین بارهای زنده مورد نیاز) باید در مدل سازه تغییر یابد و تاثیرات آن مورد مطالعه قرارگیرد. در هر صورت قبل از هرگونه اقدام عملی باید با متخصص مقاومسازی در این زمینه مشورت انجام شود.
این گونه سقف‌ها نیز همانند سایر انواع اعضای بتنی پس از شناسایی عامل ایجاد کننده آسیب در آنها قابلیت مقاومسازی را دارند. طرح و روش اجرایی مقاومسازی بسته به شناسایی محل ضعف در محل فشار و یا کششی اینگونه از سقف‌ها می‌تواند متفاوت باشد. استفاده از لایه FRP، افزایش ضخامت، استفاده از تکنیک NSM برخی از مهم‌ترین روش‌های مقاومسازی اینگونه سقف‌ها هستند.
قبل از هرگونه تصمیم باید علل ایجاد چنین آسیب‌های در سازه شناسایی و مشخص گردد. این مهم از طریق ارزیابی توسط متخصصین مقاومسازی قابل حصول می‌باشد. پس از شناسایی چشمه چنین ایراداتی (مواردی نظیر نشست نامتقارن، خیز بیش از حد، جابجایی دیوار، نبود وال‌پست و …) می‌توان نسبت به رفع آنها اقدام لازم را به عمل آورد.
ایجاد شوره‌زدگی روی المان‌های بتنی می‌تواند گواه آغاز زنگ‌زدگی میلگردهای مدفون آن نیز باشد. در هر صورت ارایه راهکار در برخی موارد حساس نظیر این مورد باید با انجام ارزیابی دقیق صورت پذیرد.
قلوه کن شدن بتن می‌تواند دلایل بسیار متعددی نظیر اعمال فشار بیش از حد بر روی المان، از بین رفتن کارایی سیمان در بتن، زنگ‌زدگی قطعات فلزی مدفون و … را داشته باشد. قبل از ارایه هر راهکار مقاومسازی المان آسیب دیده باید مورد ارزیابی قرارگیرد.
بهتر است به‌جای فکر کردن در خصوص پاسخ به این سوال ابتدا عامل وقوع این پدیده را شناسایی نماییم. در بسیاری از موارد یافتن دلیل وقوع این موضوع خود پاسخ روش ترمیم را نیز به همراه خواهد داشت.
همانگونه که می‌دانیم زنگ‌زدگی میلگرد علاوه بر افزایش حجم و ایجاد ترک‌خوردگی می‌تواند باعث کاهش سطح مقطع و کاهش نیروی قابل تحمل توسط المان‌های فلزی گردد. بنابراین باید پس از حظف عامل ایجاد پوسیدگی، میلگرد را زنگ‌زدایی نموده و بتن اطراف را به نحو مناسب ترمیم نماییم.
بلی، با توجه به گستردگی مصالح و تکنیک‌های مقاومسازی، تقریبا تمام ساختمان‌ها با هر شرایطی امکان مقاومسازی را دارند اما موضوع بسیار مهم هزینه اجرای آن است که می‌تواند در برخی از موارد غیر قابل توجیه باشد.
بلی، تمام بخش‌های سازه حتی غیر قابل دسترس ترین اعضا نظیر فونداسیون نیز قابلیت مقاومسازی را دارند.
اینگونه سازه‌ها نیز بر حسب نوع اسکلت و کاربریشان قابلیت مقاومسازی را دارند. نکته بسیار حایز اهمیت در ارایه طرح مقاومسازی اینگونه سازه‌ها امکان یا عدم امکان توقف بهره‌برداری از آنها می‌باشد که می‌تواند زمان و هزینه مقاومسازی را دستخوش تغییراتی نماید.
اینگونه سازه‌ها نیز همانند ساختمان‌های مسکونی، تجاری و اداری قابلیت مقاومسازی را دارند. نکته بسیار حایز اهمیت در ارایه طرح مقاومسازی سازه‌های صنعتی امکان یا عدم امکان توقف بهره‌برداری از آنها می‌باشد که می‌تواند زمان و هزینه مقاومسازی را دستخوش تغییراتی نماید.
هیچگونه محدودیتی در طرح و اجرای مقاومسازی سازه‌های ساحلی نسبت به سایر سازه‌ها وجود ندارد اما آنچه حایز اهمیت است، درنظر گیری شرایط محیطی و تاثیر آن بر مصالح مصرفی مقاومسازی می‌باشد که بایستی توسط طراح مد نظر قرارگیرد.
بلی، اما باید تاثیر ایجاد اوپنینگ در المان پوسته‌ای دیوار مورد بررسی قرارگیرد. معمولا ایجاد چنین بازشوهایی باید با روش اجرایی خاص بطوری که کمترین ترک‌خردگی در سازه ایجاد شود همراه باشد و همچنین تمهیدات ویژه جهت تقویت دیوار در اطراف بازشو درنظر گرفته شود.
جهت دستیابی به مشخصات فیزیکی و ویژگی‌های این نوع از مصالح مقاومسازی می‌توان به کاتالوگ‌ها و مدارک فنی ارایه شده توسط سازنده محصول مراجعه نمود. اطلاعاتی نظیر مقاومت کششی، مدول الاستیسیته، مقاومت در برابر شعله و آتش، میزان کرنش الاستیک و … در این مدارک فنی قابل مشاهده هستند.
در مقاومسازی به روش NSM، ابتدا شیارهای طولی در بدنه یک عضو بتن مسلح حفر می‌گردد، سپس میلگردها یا نوارهای تقویت کننده وارد این شیارها میشود. جهت عملکرد صحیح این سیستم مقاومسازی و درگیر شدن میلگردهای قرار گرفته در داخل شیار و بدنه بتنی، چسب اپوکسی یا مواد پایه سیمانی وارد به داخل شیار تزریق می‌گردد. یکی از مزایای استفاده از روش مقاومسازی NSM جلوگیری از رخ‌دادن مد شکست لایه لایه شدن می‌باشد. نکته بسیار مهم در این خصوص حساسیت بالای روش NSM به کیفیت اجرا و کارایی پیوند بین آرماتور و بتن می‌باشد.
این گونه سقف‌ها نیز پس از شناسایی عامل ایجاد کننده آسیب در آنها قابلیت مقاومسازی را دارند. طرح و روش اجرایی مقاومسازی بسته به شناسایی محل ضعف در محل فشار و یا کششی اینگونه از سقف‌ها می‌تواند متفاوت باشد.
پاسخ این سوال بسادگی افزایش میزان سختی کل سازه می‌باشد. حال اگر پرسیده شود که چطور می‌توان سختی جانبی سازه را افزایش داد باید بگوییم از طریق افزایش ابعاد المان‌ها، افزایش ضخامت و یا ایجاد دیوار برشی در سازه، احداث و یا تقویت بادبندها و … می‌توان سختی جانبی سازه را بالا برد.
بلی، همانگونه که می‌دانیم افزایش عمر مفید و قابل بهره‌یرداری یک سازه صنعتی می‌تواند تاثیر قابل توجهی در سود دهی یک بیزنس و یا کارخانه داشته باشد. بنابراین افزایش این عمر مفید از طریق ارزیابی و ارایه طرح مقاومسازی توسط متخصصین می‌تواند هم توجیه اقتصادی و هم سود زیست محیطی داشته باشد.
در صورت عدم وجود عوارض زیاد این، پدیده قابل جبران و مقاومسازی می‌باشد.
تاثیر اینگونه ایرادات مرحله ساخت باید قبل از ارایه راهکار به صورت دقیق مورد بررسی قرارگیرد. معمولا در هنگام وقوع این نوع از آسیب اجرایی در صورت شدید نبودن آن روش‌هایی نظیر ژاکت بتنی یا فلزی پیشنهاد داده میشود. اما در صورتی که تغییرات محور ستون‌ها زیاد باشد باید به صورت خاص مورد بررسی قرارگرفته و برای تقویت آن راهکار ویژه ارایه گردد.
بلی می‌توان طول آنها را افزایش داد اما قبل از هرگونه اقدام باید پایداری عضو و تاثیر این افزایش طول بر سایز المان‌ها مورد بررسی قرارگیرد. اضافه شدن المان کنسول و یا افزایش طول آن به دلیل اعمال ممان‌های سنگین معمولا سایر اعضا را هم تحت تاثیر خود قرارمی‌دهند، بنابراین باید کل سازه مورد بررسی قرارگرفته و سایر المان‌ها نیز در صورت نیاز تقویت شوند.
شمع‌ها معمولا در صورت نیاز به افزایش ظرفیت باربری و یا مقابله با ایجاد کشش در فونداسیون به آنها الحاق می‌گردند. نحوه اتصال شمع معمولا از طریق کاشت تعداد مناسب میلگرد در بدنه فونداسیون موجود به نحوی که پاسخگوی انتقال نیروهای انتقالی باشند صورت می‌پذیرد.
